Wereldreis - Australië - Perth
Blijf op de hoogte en volg Freek
28 Juli 2014 | Australië, Perth
Perth (29 mei – 28 juni)
Na een nachtje in Adelaide verbleven te hebben vertrok ik omstreeks zes uur ’s avonds met de trein, The Indian Pacific, uit Adelaide om in zo’n 35 uur naar Perth te reizen. De trein was van hetzelfde type als waarmee ik vanuit Darwin was gekomen en ik moest weer in mijn stoel slapen. Ik vertrok in het donker dus de eerste avond kon ik niks van de omgeving zien en ging ik maar slapen. De volgende ochtend werd ik wakker met een uitzicht over een uitgestrekte vlakte, de Nullarbor plain. Het stuk spoor over deze vlakte is het langste stuk spoor ter wereld zonder bochten en midden op de vlakte ligt het plaatsje Cook. Plaatsje is eigenlijk al teveel gezegd omdat er maar drie mensen wonen. Vroeger was het een flink dorp maar met het verbeteren van het spoor en de treinen wordt het alleen nog maar gebruikt om treinen bij te tanken. We stopte er met de trein voor een uurtje om naar de verlaten gebouwen te kijken en van de uitgestrekte leegte te genieten. In de avond kwamen we bij het mijnstadje Kalgoorlie aan. Van tevoren had ik een tour geboekt in de trein om de grootste open pit mijn ter wereld en een mijnbouwmuseum in het stadje te bezoeken. Omdat de trein veel vertraging had opgelopen was er alleen tijd voor een kort bezoek aan het museum. Het museum was interessant maar niet de 80 dollar waard die ik voor de hele tour betaald had. Na een nachtje slapen in de trein kwam ik in de ochtend in Perth aan.
In Perth ben ik ongeveer vier weken verbleven. Mijn tijd bracht ik vooral in het hostel door omdat het weer niet echt uitnodigend was om naar buiten gegaan. Ik heb veel van de stad gezien en de indrukwekkende botanische tuinen bezocht. Tijdens mijn verblijf heb ik twee dagen aan een Medisch onderzoek deelgenomen en heb ik voor 5 dagen gewerkt buiten Perth. Het medisch onderzoek was een makkie en ging precies zoals in Nederland en het werk bestond uit bomen planten en was op zo’n 4 a 5 uur rijden van Perth.
Toen het WK begon was ik vaak ’s nachts in de televisiekamer te vinden aangezien veel wedstrijden tussen middernacht en 4 uur in de ochtend begonnen.
Toen ik van het bomenplaten terugkwam vond ik dat het tijd werd om maar weer eens door te rijzen. Volgende reisdoel was de westkust ten noorden van Perth helemaal te volgen tot Darwin aan toe. Ik was eerst van plan om met de bus de reis te gaan maken maar kwam er al snel achter dat je dan heel veel overslaat en het best prijzig kan worden. Na een tijdje zoeken en reageren op internet naar mensen die een plekje vrij hadden voor hun roadtrip had ik nog niks gevonden. Ik besloot mezelf maar te adverteren als iemand die mensen zocht om een roadtrip te maken en melde erbij dat ik zo snel mogelijk wilde vertrekken. Niet al te lang later kreeg ik al een sms’je van een Duitser en een Duitse die de volgende dag al wilden vertrekken. We ontmoete elkaar diezelfde avond en besloten de volgende dag rond elf uur ’s ochtends te vertrekken.
Na een nachtje in Adelaide verbleven te hebben vertrok ik omstreeks zes uur ’s avonds met de trein, The Indian Pacific, uit Adelaide om in zo’n 35 uur naar Perth te reizen. De trein was van hetzelfde type als waarmee ik vanuit Darwin was gekomen en ik moest weer in mijn stoel slapen. Ik vertrok in het donker dus de eerste avond kon ik niks van de omgeving zien en ging ik maar slapen. De volgende ochtend werd ik wakker met een uitzicht over een uitgestrekte vlakte, de Nullarbor plain. Het stuk spoor over deze vlakte is het langste stuk spoor ter wereld zonder bochten en midden op de vlakte ligt het plaatsje Cook. Plaatsje is eigenlijk al teveel gezegd omdat er maar drie mensen wonen. Vroeger was het een flink dorp maar met het verbeteren van het spoor en de treinen wordt het alleen nog maar gebruikt om treinen bij te tanken. We stopte er met de trein voor een uurtje om naar de verlaten gebouwen te kijken en van de uitgestrekte leegte te genieten. In de avond kwamen we bij het mijnstadje Kalgoorlie aan. Van tevoren had ik een tour geboekt in de trein om de grootste open pit mijn ter wereld en een mijnbouwmuseum in het stadje te bezoeken. Omdat de trein veel vertraging had opgelopen was er alleen tijd voor een kort bezoek aan het museum. Het museum was interessant maar niet de 80 dollar waard die ik voor de hele tour betaald had. Na een nachtje slapen in de trein kwam ik in de ochtend in Perth aan.
In Perth ben ik ongeveer vier weken verbleven. Mijn tijd bracht ik vooral in het hostel door omdat het weer niet echt uitnodigend was om naar buiten gegaan. Ik heb veel van de stad gezien en de indrukwekkende botanische tuinen bezocht. Tijdens mijn verblijf heb ik twee dagen aan een Medisch onderzoek deelgenomen en heb ik voor 5 dagen gewerkt buiten Perth. Het medisch onderzoek was een makkie en ging precies zoals in Nederland en het werk bestond uit bomen planten en was op zo’n 4 a 5 uur rijden van Perth.
Toen het WK begon was ik vaak ’s nachts in de televisiekamer te vinden aangezien veel wedstrijden tussen middernacht en 4 uur in de ochtend begonnen.
Toen ik van het bomenplaten terugkwam vond ik dat het tijd werd om maar weer eens door te rijzen. Volgende reisdoel was de westkust ten noorden van Perth helemaal te volgen tot Darwin aan toe. Ik was eerst van plan om met de bus de reis te gaan maken maar kwam er al snel achter dat je dan heel veel overslaat en het best prijzig kan worden. Na een tijdje zoeken en reageren op internet naar mensen die een plekje vrij hadden voor hun roadtrip had ik nog niks gevonden. Ik besloot mezelf maar te adverteren als iemand die mensen zocht om een roadtrip te maken en melde erbij dat ik zo snel mogelijk wilde vertrekken. Niet al te lang later kreeg ik al een sms’je van een Duitser en een Duitse die de volgende dag al wilden vertrekken. We ontmoete elkaar diezelfde avond en besloten de volgende dag rond elf uur ’s ochtends te vertrekken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
