Wereldreis - Indonesië - Medan

Dag 1
Na een vlucht van een uurtje vanaf Kuala Lumpur kwam ik in Medan aan. Een visum aanschaffen bleek moeilijker dan gedacht, ik moest contant betalen maar ik had niet genoeg geld. Vervolgens leiden ze me zonder paspoort langs de douane en langs de tassencontrole naar een pinautomaat. Vervolgens weer terug langs de grens en een visum aanschaffen. Met het visum moest ik naar een ander loket waar ze de sticker in mijn paspoort plakten en kreeg ik een invulformulier mee. Hiermee moest ik naar de douane en kon ik eindelijk officieel de grens over. Na de gebruikelijke taxi chauffeur meute ontweken te hebben stapte ik in de trein naar Medan. In Medan aangekomen nam ik een becak (motor met overdekte zijspan) naar het guesthouse dat ik van tevoren had uitgekozen. Het guesthouse was gevestigd in een oude Nederlandse villa en werd beheert door een oud Indonesisch dametje dat Nederlands spreekt.
Dag 2
Na het ontbijt ben ik de straat op gewandeld om wat van de stad te zien. Ik ging eerst naar een oorlogsmuseum waar de helden werden vereerd die zich dapper hebben verzet tegen de Romeinse overheersers. Na de nodige wapens en heftige schilderijen, waar de brute Nederlandse aanvallen geschilderd waren, liep ik naar het centrum toe. Onderweg heb ik mijn eerste miljoen gepind, dat is zo’n 65 euro. In het centrum was niet zoveel te zien maar ik werd er wel overvallen door een groepje scholieren die voor een Engels opdracht met buitenlanders moesten praten. Na het gesprek en de nodige foto’s liep ik verder naar het paleis van de sultan. Aangekomen bij het paleis zat het park voor het paleis vol met jongeren, ik voelde de bui al hangen. Na met drie groepjes Engels geoefend te hebben en met een veelfout op de foto geweest te zijn vervolgde ik mijn weg naar de grote moskee. Hier aangekomen werd mij een rondleiding aangeboden die ik maar aanvaart heb. Dacht ik veel aandacht gehad te hebben bij het paleis werd ik hier omzwermd door een veel grotere meute enthousiaste scholieren. Na serieus meer dan een uur had iedereen mij geïnterviewd en was ik met bijna alle moskeegangers op de foto geweest en kon ik eindelijk vertrekken.